maandag 30 november 2009

Schreeuwende ouder vraagt om ongewenst gedrag

25 november 2009
Een kind schreeuwend terechtwijzen of zwaar bekritiseren bij ongewenst gedrag kan ertoe leiden dat het uiteindelijk meer gaat liegen, spijbelen of stelen. Dat blijkt uit onderzoek van Amaranta de Haan van de Universiteit Utrecht onder 586 kinderen van 6 tot 16 jaar en hun ouders. Zij vulden in een periode van zes jaar driemaal een vragenlijst in.
Vooral kinderen die introvert, onwelwillend of niet-ordelijk zijn en kinderen met veel fantasie vertonen meer agressief en regeloverschrijdend gedrag wanneer hun ouders hen op een heftige manier aanspreken. De Haan adviseert ouders dan ook niet te schreeuwen tegen kinderen die voldoen aan deze persoonlijkheidskenmerken. De resultaten van het onderzoek verschijnen binnenkort in The Journal of Child Psychology and Psychiatry.

Bron: Universiteit Utrecht

.

maandag 23 november 2009

Straatcultuur binnen de muren van je school

Straatcultuur komt de school in. Je herkent het aan het volgende gedrag:

  • hij staat meteen op scherp,
  • hij geeft nooit toe,
  • hij pakt je op je zwakste punt,
  • je mag hem nooit aanraken

Frank van Strijen geeft mooie voorbeelden in zijn boek 'van de straat' hoe je deze jongeren kan bereiken, en hoe je, al zoekende, openingen kan vinden.
Wij snappen vanuit onze burgercultuur moeilijk dat op straat ‘eergevoel’ boven ‘eerlijkheid en transparantie’ gaat. Gezichtsverlies is het ergste wat je kan overkomen. Zo werkt dat. Nu je dit weet kan je er ook gebruik van maken: vraag de persoon die je meest verdenkt je te helpen de situatie op te lossen. Je doet daarmee een positief beroep op z'n eergevoel: 'de mobiel van Joshua is gestolen, jij hebt wel invloed op de jongens in de klas, het is voor mij niet zo belangrijk om te weten wie het gedaan heeft -we maken allemaal wel eens een vergissing-, kan jij er misschien voor zorgen dat ie morgen in een plastic tas op m'n bureau ligt'.

.

dinsdag 10 november 2009

VERJUFFING onderwijs slecht voor jongens


Het aantal mannelijke docenten neemt in rap tempo af. Nog geen vijfde van alle nieuwe pabostudenten is van het mannelijke geslacht. Daarvan haakt ook nog eens een gedeelte vroegtijdig af. Bovendien gaan er nu veel mannelijke leraren, de oude garde, met pensioen. Gevolg: scholen vrijwel geheel bestaande uit een vrouwelijk lerarenkorps. Staatssecretaris Van Bijsterveldt zegt het belangrijk te vinden mannen voor de klas te hebben, maar geeft aan dat de scholen daar zelf zorg voor dienen te dragen. Het Sectorbestuur Onderwijsarbeidsmarkt (SBO) luidt de noodklok en roept op tot actie.


De verjuffing van het onderwijs is een feit. Kijk maar eens op een willekeurige basisschool. Je moet de mannelijk leerkracht met een loep zoeken. Dolblij waren wij onlangs met de nieuwe leerkracht op school: een man. Eindelijk. Na jaren juffen en gesprekken over onze 'drukke jongen' eindelijk eens iemand, zo hopen we, die niet zo schrikt van concentratieproblemen. Niet zo onder de indruk is van de onrust in zijn jonge jongensbenen. Iemand die gewoon eens een balletje meetrapt en zijn stem verheft als het nodig is.

Woordvoerder Presley Bergen van de stichting Beter Onderwijs Nederland, zelf hbo-docent en vader van twee zonen, geeft de schuld aan het 'nieuwe leren': "In de lerarenopleiding wordt de nadruk gelegd op zelfontplooiing. Het is een knip en plakcultuur, waarin werkstukken en praatgroepen belangrijk zijn dan de inhoud. Reflecteren op jezelf is het hoofdvak. Meisjes zijn daar nu eenmaal beter in dan jongens. Die vinden het prima om in groepjes te praten, projecten te doen. Jongens willen afgerekend worden op de inhoud. Reken- en taalles worden niet meer voldoende gegeven. Daar moet meer tijd voor komen, in plaats van het geleuter over je eigen leerproces. Zoals de zaken er nu voor staan heeft het geen zin om campagne te voeren om meer jongens naar de pabo te krijgen, daarvoor moet je de opleiding eerst aantrekkelijk voor ze maken."

Lesgeven

"Het ergste is nog dat de meisjes die van die opleiding komen ook op dezelfde manier gaan lesgeven, waardoor jongens het slecht doen op school. Uit onderzoek bleek dat de verschillen tegen het einde van de basisschool nog niet zo zichtbaar zijn, al kunnen de fundamenten daar wel gelegd worden, maar dat jongens moeite hebben zich staande te houden op de middelbare school. Je hebt vwo-klassen waar geen jongen meer te vinden is."

Er is hoop. Zo richtten drie pabostudenten onlangs een jongensvereniging op: Meester. Want de pabo is geen vrouwenopleiding vinden zij. Op Paboweb vertelt één van de initiatiefnemers, Freek Siero, dat de organisatie op termijn hoopt dat de pabo beter aan kan sluiten bij de interesses van mannen. "Vrouwen zijn vaak meer gericht op de zorg voor leerlingen. Dat hoort er natuurlijk bij. Maar de pabo is geen opleiding tot pedagoog, maar tot leraar. Wij zijn meer geïnteresseerd hoe je een goede, leuke les geeft."

De Telegraaf, 02-11-2009

.

maandag 9 november 2009

Passend onderwijs verandert ingrijpend

Staatssecretaris Sharon Dijksma van Onderwijs gaat de financiering van passend onderwijs ingrijpend veranderen. Het geld voor leerlingen die extra zorg nodig hebben – leerlingen met een zogenaamd rugzakje - gaat vanaf augustus 2012 direct naar scholen. Het bedrag per leerling ligt niet langer vast en ouders en scholen hoeven geen indicatie meer voor extra zorg aan te vragen, zoals in de huidige rugzakfinanciering. Scholen bepalen in overleg met de ouders aan welke zorg het kind behoefte heeft en waaraan ze het geld besteden.

Daarnaast krijgen leraren meer begeleiding in de omgang met zorgleerlingen en komen er meer onderwijsassistenten om zorgleerlingen te ondersteunen.

Van de jaarlijkse 2 miljard voor passend onderwijs komt volgens Dijksma momenteel weinig terecht in de klas omdat indicatiestelling en bureaucratie veel tijd kosten.

meer informatie:
www.minocw.nl
Bron: ministerie OCW

.

dinsdag 3 november 2009

Handen in het haar


Vragend naar ‘hun moeilijkste leerling’ maken docenten onderscheid tussen verschillende type gedrag. Geordend hebben we het over 8 type gedragingen:

  1. Dwars, dwingend, onrustig, brutaal
  2. Agressief, dominant, niet sociaal, niet eerlijk, regels schendend
  3. Druk, ongeconcentreerd, overbeweeglijk, impulsief
  4. Wisselende buien, onvoorspelbaar, explosief, angstig, snel beledigd
  5. Weinig motivatie, slechte werkhouding, zwak presterend
  6. Moeilijk contact, niet communicatief, eenzijdig gericht
  7. Stil, gesloten, weinig aansluiting, angstig, passief, somber
  8. Onzeker, weinig zelfvertrouwen, faalangstig, dwangmatig

In het boek ‘Gedragsproblemen in scholen’ van Kees van der Wolf en Tanja van Beukering worden een 17-tal strategieën besproken die effectief zijn bij de aanpak van hardnekkige probleemgedrag. Zeer de moeite waard om dit boek te kopen, te lezen, door te bladeren en regelmatig te raadplegen.
Als we het type ‘agressieve en dominante leerling’ eens bij de kop nemen. Deze kwam uit de oktobervraag bij onze bezoekers als topper uit de bus. Het blijkt dat docenten bij dit type gedrag voornamelijk 4 strategieën kiezen: een positieve leeromgeving creëren, een persoonlijke relatie tot stand brengen, corrigeren en belonen. De schrijvers van het boek maken zich druk, dat welk type probleemgedrag de leerlingen ook vertonen, de strategie van ‘het aanpassen van het onderwijsaanbod’ maar zeer zelden door docenten wordt gekozen…’het komt blijkbaar niet in de gedachte op dat een leerling dat de leerstof te moeilijk of te gemakkelijk vindt zich ook lastig kan gaan gedragen. Of, positiever geformuleerd, dat een interessante wiskundeopdracht een leerling zo in beslag kan nemen dat hij er niet aan denkt (of niet aan toekomt) om zich lastig te gedragen’. Het accent in de aanpak blijkt voornamelijk te liggen op hoe (relatie, sfeer, steun, structuur, grenzen stellen) men met elkaar omgaat, en niet wat er op leergebied aan de orde is. Dus op het gebied van uitdagende opdrachten op het goede niveau liggen wellicht veel meer oplossingen voor het type 'handen-in-je-haar'-gedrag.

.