maandag 29 november 2010

Lastige gedachtes

'Als de repressie hard is, breekt er oproer uit' stelt Henri Beunders vorige week in de opiniepagina van het NRC. Naar aanleiding van incidenten wordt hard geroepen om tucht en orde: 'een taakstraf op straat in herkenbare kleding' of 'een avondklok' voor de 10-jarige bloembollengooiers in Gouda. Naar aanleiding van de strandrellen in Hoek van Holland is er een groot onderzoek gedaan naar groepsgeweld en de oorzaken ervan. De onderzoekers konden de afgelopen 4 jaar nauwelijks iets vinden! Langer terugkijkend de geschiedenis in blijken alle vormen van onvoorspelbare geweldsuitbarstingen te wijten aan 'opgelegde rust door harde hand' en 'afgepakte pleziertjes'. De balans tussen plicht, moraal en vrijheid is zoek.

De extreme gevoeligheid over elke vorm van onaangepast gedrag begint zorgelijke vormen aan te nemen. Oorzaak van de paniek volgens Beunders terug te brengen tot de bedreiging die men voelt door grote golven van migratie en mobiliteit. Als je je bedreigd voelt probeer je een muur te bouwen tussen jezelf en 'de ander'... dat kan door je kleding, je accent, je bekakte stem of wat je ook maar kan bedenken om het verschil tussen wij en zij te markeren. En op het moment dat je ook maar ergens iets ziet dat je niet bevalt, dik je dat aan ('straattuig heer en meester in Gouda') en oplossingen als tucht ('tuchthuis') en segregatie ('weg uit mijn buurt') vinden dan gretig gehoor.
Ik herken dit beeld op scholen. We raken maar niet uitgepraat over die jongen met wiet in z'n kluisje, over dat meisje dat de conciërge heeft uitgescholden. Het gaat allang niet meer om wat er gebeurt is maar hoe iedereen er tegenaan kijkt, hoe erg we het allemaal vinden en hoe het verhaal groter wordt en niet lijkt te stoppen. Epictetus (55-135 n.C) schreef hierover: 'de mens heeft het meeste last van de beoordeling van de feiten of gebeurtenissen, en niet zozeer van de feiten en gebeurtenissen zelf'. Lastige leerlingen?...Nee, lastige gedachtes.. leuke subtitel voor dit blog...

foto: Ferry van Iersel | oetsie - www.oetsie.nl

.

maandag 22 november 2010

Orde houden

Ik sprak vorige week een docent bij wie de lessen niet altijd lekker liepen. Hij kende nog niet alle namen... 'het gaat er niet in, de oude dag, weet je wel'. Rene Kneyber maakte samen met leraar24 een 5-tal filmpjes over orde houden. Het eerste filmpje gaat over een band opbouwen.....en het belang van namen kennen.

Benieuwd naar de andere filmpjes van René Kneyber? Klik hier.

.

vrijdag 19 november 2010

Allomoeders

Een tijdje geleden las ik dat ongeveer de helft van de docenten vindt dat ze geen opvoedende taak heeft. Hoe kan dat nu? De hele dag heb je de kinderen om je heen, je geeft ze structuur, je geeft ze ruimte en grenzen om zich te uiten en te ontdekken, je geeft het goede en soms ook het foute voorbeeld. Kortom: of je wilt of niet… je bent bezig met opvoeding.
Sarah Hrdy hield vorige week de Tinberglezing in Leiden. Dit gaf mij weer een hele andere kijk op de opvoedende taak van docenten. Zij doet baanbrekend onderzoek op de grens tussen biologie en antropologie. Kinderen die opgevoed zijn door meerdere mensen blijken veel meer zelfvertrouwen te hebben en zich cognitief zich sneller te ontwikkelen. In de oertijd schijnen we door 5 tot 24 ‘allomoeders’ (surrogaatouders) te zijn opgevoed: door tantes, oma’s, oudere broers en zussen. Doordat kinderen hechten aan meerdere verzorgers krijgen ze een groter inlevingsvermogen, zijn behulpzamer en beschikken over een groter vermogen om verschillende gezichtspunten met elkaar te verenigen. En….(zoveel zijn we niet veranderd)…waarschijnlijk hebben kinderen dat nog steeds nodig. Dus veel ‘allomoeders’ waaraan kinderen zich kunnen hechten, die emotioneel aan hen verbonden zijn, waaraan ze zich kunnen spiegelen, voor kortere of langere tijd. Denk daar eens aan op het moment dat je de rust neemt, je klas rondkijkt en dat ene meisje of die ene jongen je aankijkt…

.

dinsdag 16 november 2010

maandag 8 november 2010

Oplossingsgericht werken in het onderwijs


Ken je dat? Je rolt van het ene incident in het andere. Je krijgt niet echt vat op wat er aan de hand is. Probleem – oplossing – probleem – oplossing – enz. enz. We vergeten wel eens een stapje achteruit te doen om te kijken naar het patroon achter al die problemen.

Het handboek oplossingsgericht werken in het onderwijs biedt veel handvatten om dat wel te doen zonder je te laten sturen door de problemen: stilstaan bij wat je echt zou willen, je bewust worden van de kwaliteiten die je hebt in te zetten en werken aan structurele oplossingen.

Het krachtige vind ik dat deze manier van werken uitgaat van mogelijkhedenen niet van problemen en wat er niet kan.

Het boek is zeer toegankelijk en veel is direct toepasbaar. Een echte aanrader voor coaches, IB’ers, teamleiders, docenten, eigenlijk alle onderwijsmensen.

Ik ben er als senior coach in elk geval heel enthousiast over.

Louis Cauffman & Dick J. van Dijk, Handboek oplssingsgericht werken in het onderwijs, Boom onderwijs Amsterdam. 2009.

Boektip van Jacqueline Schoones

j.schoones@aps.nl

Hier te bestellen

.

zondag 7 november 2010