"Het beloningssysteem (delen van het emotionele ofwel limbische systeem) wordt bij de belofte van iets positiefs in de hersenen van pubers minder sterk geactiveerd dan bij volwassenen. 
Als het gaat om een kleine beloning reageren de hersenen van pubers zelfs bijna niet. Pubers hebben dus meer beloning nodig om dezelfde positieve prikkel in het brein te bewerkstelligen. Als er een forse beloning in het verschiet ligt is er een kans om effect te sorteren als er lange termijndoelen (zoals je diploma halen) behaald moeten worden." (bron: Margriet Sitskoorn, Het maakbare brein, 2007)
Willen we dat een bepaald gedrag meer voorkomt, dan moeten we zorgen voor plezierige gevolgen. We noemen dat beloningen, bekrachtigers of versterkers. Er zijn drie vormen van versterkers:
- sociale bekrachtigers of versterkers: zoals aandacht, een complimentje...
- een materiële beloning: zoals een mars of een tosti ...
- actieversterkers: zoals samen een activiteit doen, ...
Soms kunnen we niet zonder materiële beloningen. Belangrijk is dat je er altijd een sociale versterker of compliment bij geeft. Als je stilaan de materiële beloning afbouwt, kan je complimenten overhouden.
Het is belangrijk dat een leerling goed weet waarvoor hij beloond wordt. Als je duidelijk laat horen wat je goed vond aan het gedrag van een leerling, is de kans veel groter dat hij dat gedrag ook zal herhalen.
Het is belangrijk meteen te belonen. Hoe korter na het positieve gedrag de versterker volgt, hoe duidelijker het is voor de leerling welk gedrag de beloning opleverde. Het is beter een tussenstapje te belonen dan te wachten op een volledig goed uitgevoerd gedrag. (bron: Wim De Mey en Myriam Deveugele.)
En hoe zit dat met een leerling die elke ochtend te laat komt? Beloon je die leerling wanneer hij of zij eens op tijd tijdens het eerste lesuur verschijnt?
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten