Faalangst

Motivatie bestaat uit 2 concurrerende drijfveren:

• het streven naar succes
• de angst om te falen

In de loop van de tijd ontwikkelen mensen een sterke neiging om ofwel succesgeoriënteerd te zijn ofwel situaties van falen te vermijden.
Leerlingen die succesgeoriënteerd zijn, zijn over het algemeen gemotiveerd om met nieuwe opdrachten te beginnen vanwege de verwachte emotionele beloning. Leerlingen die situatie van falen vermijden, zijn niet gemotiveerd om aan nieuwe opdrachten te beginnen omdat ze zich bij falen een negatief effect op de hals halen. Leerlingen die succesgeöriënteerd zijn worden over het algemeen gemotiveerd door uitdagingen.
Leerlingen die faalangstig zijn kunnen allerlei redenen bedenken waarmee het zeker is dat ze zullen falen: uitstellen, het stellen van buitensporige doelen die onhaalbaar zijn, het toegeven aan kleine zwakke punten of belemmeringen om een excuus te vinden voor het falen. Deze strategie is succesvol omdat je daarmee je falen niet hoeft toe te schrijven aan de eigen (verwachte) onbekwaamheid.



Maar het blijkt dat je strategieën en stijlen ook weer ombuigen als je beter begrijpt wat je aan het doen bent. (Seligman, 1975)

Over het algemeen schrijven mensen hun succes toe aan 4 oorzaken:

• Bekwaamheid
• Inspanning
• Geluk
• Moeilijkheidsgraad

Eén manier die werkt om de motivatie van de individuele leerling te laten toenemen is hen uit te leggen hoe motivatie werkt. Laat hen de invloed van hun (negatieve) toeschrijving op hun motivatie inzien. Leerlingen die training kregen om hun falen toe te schrijven aan hun inspanning bleven daarna langer aan hun opdrachten werken en vertoonden een grotere effectiviteit in de wijze waarop ze een opdracht aanpakten. (Gregory Andrews en Ray Debus, 1978)

Meer manieren om de motivatie te verhogen zijn de vinden in het boek ‘Wat werkt op school, –reseach in actie-’ van Robert Marzano uit 2008.

Met dank aan: PREC7OUS, Limoenijsje & Vlammango, leerlingen van Helen Parkhurst, Almere

Tweet

.