Jongeren hebben ruimte nodig om zich te ontwikkelen. Dat weten we.
Vanaf ongeveer 12 jaar begint het ‘loslaten’. Opvoeders en begeleiders nemen meer afstand, jongeren moeten meer zelfstandig zijn en zelf keuzes maken.
Volgens Huub Nelis en Yvonne van Sark (puberbrein binnenstebuiten) is dit een mythe.
Terwijl het lichaam de ene na de andere groeispurt doormaakt, hormonen op allelei manieren veranderingen in gang zetten, hersenen sterk in ontwikkeling zijn, hebben pubers vooral structuur en kaders nodig. Binnen de context van een open samenleving die jongeren veel ruimte en mogelijkheden biedt, moeten we op zoek naar nieuwe wegen om jongeren grenzen en structuur te bieden.
De vraag is welke grenzen en structuur er binnen het onderwijs zijn.
Knellen ze, of juist niet? Bieden de kaders voldoende ruimte voor leren en ontwikkelen? Zijn er andere kaders nodig?
Meer volgt ……….
Vrij samengevat uit: Puberbrein Binnenstebuiten (Huub Nelis, Yvonne van Sark, uitgeverij kosmos, 2009)
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten